ประเทศเวียดนาม: ประวัติศาสตร์ประเทศเวียดนาม

ประวัติศาสตร์ประเทศเวียดนาม

เวียดนามเป็นประเทศที่มีประวัติศาสตร์ของการต่อสู้อันยาวนาน เริ่มตั้งแต่การก่อตั้งขึ้นเป็นประเทศในนามของอาณาจักรวัน ลาง เมื่อประมาณ 3,000 ปีก่อนคริสตกาล ในบางครั้งมีการแบ่งแยกออกเป็นอาณาจักรเล็กๆ และในบางครั้งกลับมารวมกันได้อีก จนกระทั่งตกอยู่ภายใต้การปกครองของจีน ตั้งแต่ 111 ปีก่อนคริสตกาล จนถึงปี ค.ศ.938 จึงได้รับอิสรภาพจากจีน และมีการตั้งราชวงศ์ต่างๆ ขึ้นมาปกครองประเทศ แต่ก็ยังมีการรบพุ่งกันเองระหว่างตระกูลใหญ่ รบกับจีนเป็นครั้งคราว รวมทั้งพวกจามปาและเขมรด้วยพร้อมกันไป จนกระทั่งเหงียนอั๋นห์สามารถรวบรวมอาณาจักรเป็นหนึ่งเดียวกันได้ และตั้งราชวงศ์เหงียนขึ้นปกครองเวียดนาม ใน ปี ค.ศ.1802

ปี ค.ศ.1862 ฝรั่งเศสบุกโจมตีไซ่ง่อน จักรพรรดิตือดึ๊ก เซ็นสัญญายอมแพ้และตกเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส ช่วงปี ค.ศ.1940 – 1954 โฮจิมินห์นำประชาชนต่อสู้กับพวกฝรั่งเศส และพยายามกลับมามีอิทธิพลทำให้เกิดสงครามระหว่างฝรั่งเศสกับเวียดมินห์ ซึ่งในช่วงเวลาดังกล่าวหลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 สิ้นสุดลง กองกำลังเวียดมินห์ได้พามวลชนลุกขึ้นสู้ในทุกหัวเมืองของเวียดนามในเดือนสิงหาคม ค.ศ.1945 เรียกกันว่า “การปฏิวัติเดือนสิงหาคม” และได้รับชัยชนะและ โฮจิมินห์ได้รับตำแหน่งประธานาธิบดีคนแรก ได้มีการเลือกตั้งทั่วประเทศ รวมทั้งการร่างรัฐธรรมนูญในปีถัดมา

สงครามเวียดนาม

ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ ยุติลง โฮจิมินห์ผู้นำฝ่ายคอมมิวนิสต์เวียดนามประกาศไม่ยอมขึ้นกับฝรั่งเศส และได้นำกำลังเข้าต่อสู้กับฝรั่งเศสเป็นเวลาถึง ๙ ปี โดยไม่มีฝ่ายใดได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาด และ ภายหลังจากที่พรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามสามารถโจมตีป้อมปราการสำคัญของฝรั่งเศสที่เดียนเบียนฟูแตก ในวันที่ ๗ พฤษภาคม พ.ศ.๒๔๙๗ จึงได้มีการเจรจาระหว่างฝรั่งเศส และคอมมิวนิสต์เวียดนาม ผลที่สุดได้มีการลงนามใน “อนุสัญญาเจนีวา พ.ศ.๒๔๙๗” ที่กรุงเจนีวาประเทศสวิตเซอร์แลนด์ เมื่อวันที่ ๒๗ กรกฎาคม พ.ศ.๒๔๙๗ โดยแบ่งแยกประเทศเวียดนามออกเป็น ๒ ส่วน คือ เวียดนามเหนือและเวียดนามใต้โดยยึดเส้นขนานที่ ๑๗ องศาเหนือเป็นเส้นแบ่งเขตเวียดนามเหนือ ซึ่งมีการปกครองระบอบสังคมนิยมคอมมิวนิสต์ ภายใต้การนำของโฮจิมินห์พยายามที่จะรวมเวียดนามทั้งสองส่วนเข้าด้วยกัน จึงส่งกำลังกองโจรเวียดกงก่อกวนและแทรกซึมเข้าไปในเวียดนามใต้อย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๙๘ โดยแฝงเข้าไปในลักษณะผู้ลี้ภัยและผู้อพยพ